کاوش موضوع دگزامتازون

دگزامتازون (به انگلیسی: Dexamethasone) یک داروی گلوکوکورتیکوئیدی قوی است که برای درمان طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها و اختلالات مانند آرتریت، مشکلات روماتیسمی، آلرژی‌های‌ شدید، ادم مغزی، تعدادی از بیماری‌های پوستی، بیماری‌های تنفسی مانند آسم و خروسک، بیماری مزمن انسدادی ریه و بیماری‌های سیستم ایمنی مانند مالتیپل اسکلروزیس و لوپوس تجویز می‌شود. دگزامتازون همچنین برای کاهش تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی کاربرد دارد. اشکال مختلف مصرف آن معمولاً از طریق دهان، تزریق عضلانی، تزریق وریدی، به صورت پماد موضعی برای پوست و محلول چشمی است. نیمه عمر بیولوژیکی این دارو در بدن انسان بین ۳۶ تا ۵۴ ساعت است، اثر آن معمولاً در طول یک روز دیده می‌شود اما تا سه روز تداوم می‌یابد. دگزامتازون از طریق اثرات ضدالتهابی و سرکوب سیستم ایمنی بدن عمل می‌کند. این دارو در صورت مصرف طولانی مدت ممکن است موجب برفک دهان، تحلیل استخوان، ضعف عضلانی، آب مروارید و افزایش فشار خون شود. اثر این دارو بر روی جنین به طور دقیق شناخته نشده است، در آمریکا در رده‌بندی داروهای بارداری در دستهٔ C قرار دارد، به این معنی که تنها زمانی باید استفاده شود که فواید آن از خطراتش بیشتر باشد. دگزامتازون برای اولین بار در ۱۹۵۷ توسط فیلیپ هنچ سنتز شد و در ۱۹۵۸ برای استفاده پزشکی تأیید شد. دگزامتازون در فهرست داروهای ضروری سازمان جهانی بهداشت قرار دارد و به عنوان یک داروی ژنریک در دسترس است. در سال ۲۰۲۰ از داروهای رایج ایالات متحده آمریکا بود.... بیشتر در ویکی پدیا